Qahraton qish. Juma kuni.  Shaxrimizning bir masjidga 2  tobutni olib keliwdi. Ularning  biri  erkak, ikkinchisi esa ayol edi. Odamlar juma namozini o`qib  bo`liwdi va janoza namoziga  tayyorlanishdi. janoza namozi  ham o`qib bo`lindi. Tobutlarni  mozorga olib boriwdi.  Go`rkov ham odamlar so`viq qotmasin  odamlar qiynalmasin deb  yonma  yon go`r qazib qo`ygan edi.  Ularni o`z yo`llariga  jo`natiwdi. Domla bu ikki tobut to`risida  ma`lumot to`plamoqchi bo`ldi va  masjiddagi odamlardan  so`radi...  Uzoq yillar oldin bu erkak va ayol  turmush quriwgan ekan. Ular bir birlarini juda qattiq ihlos bilan  sevishar er ayolini ayoli esa  erini hurmat qilar edi. Ularga  mahalladagi hammani havasi  kelardi. Go`yo ular hecham  ayrilmaydigandek... lekin oraga soviqchilik tushdi. Erning opalari  o`z ukasiga ,,ayoling yomon u  seni sehrlab olgan... " va  hakozo  so`zlar bilan gijgijlay bowlawdi.  Bu orada er hotin bu gaplarga  hecham parvo qiliwmadi.  Lekin  oraga yigtning onasi ham  tuwdi  va shart qo`ydi ,, yo uni yoki meni"  yigit nima qilarini  bilmadi.  va aybsiz sababsiz o`zlari  hohlamagan tarzda ayrilishdi.  Lekin er hotin bir birlariga so`z beriwgan edi. ,, bir birimizga  hiyonat  qilmaymiz va abadiy  birga bo`lamiz" deb.  Mana kunlar o`tdi. Ular so`ngi  yo`lga jo`nashdi. Aynan Muborak  juma kuni janozaligisi o`qildi.  Lekin  bir birlariga so`z  beriwgani  to`gri chiqdi. Ularning go`rlari ham yonma yon to  qiyomatgacha birga  bo`liwadi. yo`q qiyomatgacha  emas  bir umr. Bu dunyoda ko`rmagan  bahtni u dunyoda ko`riwadi inshaalloh.  Bu hikoyani yoziwimdan  maqsad ALLOH IHLOS BILAN  SEVILGANLARNI HECH QACHON  AYRIB  QO`YMAYDI. BU DUNYODA BO`LMAGAN  BO`LSALAR BIRGA,  ALBAT U DUNYODA BO`LARLAR  BIRGA